Günaydın!!! Sabah oldu şimdi kalkıyosun ama perdeyi aralamasan da olur nasıl olsa güneşe ihtiyacın yok..Heyy!Telefona baktın mı?Alarmını kapat,ekran parlaklığını arttır yeter senin güneşin bu işte bak bakalım neler dönüyor küçük dünyanda ne hikayeler anlatılıyor fakat hadi oyalanma yetişmen gereken bir işin var e tabi kabul edelim çok sevmesen de var.Mızmızlanma deli misin?Hayat hep böyle zaten.Daha iyisi yok..Sen alış sonra bakarsın keyfine..
HOOP!!Bu kısımda ben devreye giriyorum.Sen bu olamazsın, sen bu değilsin ve olmamalısın.Bize dayatılan alıştırılmaya çalışılan bu berbat düzenin bir parçası olmak yerine iyi bir izleyici olabilirsin mesela.Daha iyisi her zaman var, daha çok sevebileceğin bir iş, daha iyi insanlar, hala temiz kalmış şeyler, gidilmemiş yerler ve deneyimlenecek onca anı.
Bu kadar kötü olabileceğine hiçbir zaman inanmadım.Çoğu zaman şaşırdım,üzüldüm bu kadarı da olur mu dedim ve tam olarak o kadarı da oldu.Ama bunlar yetmez seni sen olmaktan çıkarmaya.Seni senden uzaklaştırmaya.Kendin olamadığın her yerden kaç.Kimse mükemmel olmak zorunda değil seninle aynı fikirde olmak zorunda da ya da senin kadar özverili düşünceli.
Bazen sen kim olursan ol, ne yaparsan yap, nasıl düşünürsen düşün ne emek verirsen ver hiç bir önemi yokmuş mesela.Beyaza siyah diyenler varmış mesela ne anlayabilirsin ne anlatabilirsin. Hayatının içinde başkalarından değer, teyit edilme , onaylanma ve saygı duyulma ihtiyacın olursa hep üzülürsün.Üzülme.Seni üzen ,sıkan neresi olursa olsun kimin yanı olursa olsun KAÇ.
Benim değerimi ben belirlerim, ne bir başkası tarafından onaylanmaya , sahip çıkılmaya yada var olabilmek için başkalarıyla aynı fikirde olmaya ihtiyacım var demeli insan ozaman değişir düzen ozaman severek gidersin işine ozaman gülerek uyanırsın kalkınca ilk perdeyi açar güneşe bakarsın.Ve bu yaşadığın senin hayatındır..
GÜNEŞLİ GÜNLERE...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder