Uzun zaman oldu yazmayalı...Kendimle konuşup baş başa kalmayalı..Yazmak nefes almak,kaçmak benim için.Herkesin bir yolu vardır.Nefes almak için kaçmak kendiyle baş başa kalmak için.Benimde yazmak.İki üç satır olsa bile yazmak...Bembeyaz bir kağıda anlatmak en baştan her şeyi,hiç lafını bölmeden eleştirmeden yargılamadan dinleyen bir dinleyici gibi.
Herkesin var bir yolu.Başkası yapsa yargılarız da kendimize toz kondurmayız.Biz insanlarda evren gibiyiz aslında gecesi var gündüzü var kışı var baharı var yağmuru çamuru da var güneşi de...Hangimiz her gün mutlu hangimiz her an şen şakrak yada hangi acı sonsuza kadar sürdü hiç durmadan ağlayan gördünüz mü siz?
Bu yüzden taş olmamalı yürekler,etten duvar örmesin gururunuz,her zaman merhametten şefkatten yana olsun tarafınız.Sevdiklerinize sımsıkı sarılmaktan onlara sahip çıkmaktan çekinmeyin.
Herkesin var bir yolu işte...
Dilerim sizin yolunu her zaman sevgiden,aşktan mutluluktan güzelliklerden geçer...
Hem ne demişler "HER GECENİN SABAHI HER KIŞIN BİR BAHARI"
