HER GECENİN SABAHI

Uzun zaman oldu yazmayalı...Kendimle konuşup baş başa kalmayalı..Yazmak nefes almak,kaçmak benim için.Herkesin bir yolu vardır.Nefes almak için kaçmak kendiyle baş başa kalmak için.Benimde yazmak.İki üç satır olsa bile yazmak...Bembeyaz bir kağıda anlatmak en baştan her şeyi,hiç lafını bölmeden eleştirmeden yargılamadan dinleyen bir dinleyici gibi.


Herkesin var bir yolu.Başkası yapsa yargılarız da kendimize toz kondurmayız.Biz insanlarda evren gibiyiz aslında gecesi var gündüzü var kışı var baharı var yağmuru çamuru da var güneşi de...Hangimiz her gün mutlu hangimiz her an şen şakrak yada hangi acı sonsuza kadar sürdü hiç durmadan ağlayan gördünüz mü siz?

Bu yüzden taş olmamalı yürekler,etten duvar örmesin gururunuz,her zaman merhametten şefkatten yana olsun tarafınız.Sevdiklerinize sımsıkı sarılmaktan onlara sahip çıkmaktan çekinmeyin.

Herkesin var bir yolu işte...

Dilerim sizin yolunu her zaman sevgiden,aşktan mutluluktan güzelliklerden geçer...

Hem ne demişler "HER GECENİN SABAHI HER KIŞIN BİR BAHARI"

ZOR OLAN İNSANLAR , HAYAT DEĞİL

Karanlıklar yalnızca gökyüzünde mi?Sadece cam kırıkları mı acıtan insanı?Boş sokaklar mıdır tek korkutan bizi?Yoksa biraz içimizde miydi  karanlıklar , kırıklar , boşluklar,korkular...Hepsi bizden bir parça sanki.Biraz benden biraz senden hepimizden bir parça işte.

Parçalar bazen eksilir,azalır,kaybolur.Mühim olan sabretmek ve en önemlisi de sahip olduğun parçalarına sahip çıkmak.Zor bulursun kolay kaybedersin.KAYBETME.

SENİN OLAN HERŞEYE SAHİP ÇIK

Kimseye de elinden almalarına izin verme.Onlar senin, sana dair, sana özel.

"Nasıl anlatsam nerden başlasam mmm... Bir MFÖ şarkısı gibiyim bu gece.Biraz puslu biraz karışık ama huzurlu..

Herşeyin üzerinize geldiği zamanlarınız olmuştur.Hani burama kadar geldi dediğiniz..Çaresiz hissettiğiniz.Kimsenizin olmadığı anlar da..Kalabalıklar içindeki yalnızlıklar..Sabah kalkıp çok çirkinim de demişsinizdir.İçinizi huzursuzluk kaplayan sabahlarada uyanmışsınızdır belki kimbilir?Mutsuz anlarınız cabası..Kimsenin göremediği gözyaşlarına ne demeli..

Bende yaşadım,annemde ananemde hatta onun anneside.Siz de yaşadınız, çevrenizdekilerde sizden küçükler hatta büyükler de.En aptallarınız en vurdumduymazlarınız bile..

Sahi ne diyorduk?Aranızda hala bütün bunları yaşayan ilk ve son insan olduğunu düşünen varsa?Değilsiniz arkadaşlar..Ne ilk ne son..OLMAYACAKSINIZ DA..

Hiçkimse kurban olarak gelmiyor bu hayata.Yaşadıkları karşısında kurban olmayı seçiyor yalnızca.

İNSAN TERCİHLERİNİ YAŞAR.

Dik durmayı,gülmeyi,mücadele etmeyi,sevmeyi,sevilmeyi,affetmeyi,nefes almayı,üretmeyi,görmeyi,duymayı,barışı,huzuru,iyiyi SEÇİN.

Ve unutmayın ki zor olan insanlar hayat değil...

Hepinizi kocaman öpüyorum..